Vervroegde avondklok, dode zee en meer

Na de vorige update is er eigenlijk niet zo heel erg veel veranderd hier, behalve de avondklok die verder teruggebracht is naar 19.00u wat echt heel erg vroeg is. Het leven hier is zo vanzelfsprekend aan het worden waardoor de bijzonderheden niet meer zo opvallen. De auto heeft een groot stuk vrijheid gegeven waar ik nog elke dag blij mee ben. Overal naar toe en helemaal deze mooie zonnige dagen, lekker gaan picknicken of andere activiteiten ondernemen.
Twee weken geleden ben ik met de vriendengroep mee geweest naar een boerderij vlakbij de dode zee, wat echter niet vlakbij bleek te zijn maar dat even achterwege gelaten. We hadden op donderdagmiddag met zijn allen besloten dat het wel leuk zou zijn om een weekendje weg te gaan aangezien we anders met de lockdown toch verplicht thuis zouden zitten. Wat is er nou leuker dan met mooi weer in een boerderijtje met zwembad te vertoeven? Niks! Nou verliep niet alles even vlekkeloos maar dat is inmiddels ook een gewoonte geworden. Ik denk dat rond een uur of vijf definitief de knoop was doorgehakt dat we die kant op zouden gaan. Het was ongeveer een uurtje rijden, hadden ze gedacht. We vertrokken om zes uur van huis. Wel in drie auto’s omdat iedereen zaterdag op een andere tijd naar huis wou/moest. Goed, eenmaal in de auto bleek dat het helemaal geen uurtje was rijden, maar anderhalf. En met de drukte van de donderdagavond, waarop iedereen nog gehaast even zijn boodschappen gaat doen omdat de lockdown tot en met zaterdagochtend is, was het erg druk op straat. Via allemaal landweggetjes zijn we maar een half uurtje te laat aangekomen. Het probleem was, dat wij de eerste waren die aankwamen. Wij waren al een half uur te laat, laat staan de rest. Je riskeert een flinke boete als je tijdens de avondklok nog onderweg bent maar gelukkig wist iedereen hieraan te ontkomen. De boerderij was meer een appartement maar dat mocht de pret niet drukken. Al gauw werd er een maaltijd voor iedereen gemaakt en konden de kaartspelletjes beginnen. Hartstikke gezellig. De meesten waren pas om een uur of 4/5 gaan slapen maar ik niet, dus ik kon de volgende ochtend al vroeg met mijn boekje in de zon gaan liggen. Ook gedurende de dag werden er weer veel spelletjes gespeeld en er werd veel gelachen.
De zaterdags ging iedereen naar huis toe maar we waren samen nog naar de dode zee toe gereden, naar een heel blauw gedeelte, dichtbij de grens met Israël. Nou hoorde ik gisteren pas dat dit militair gebied blijkt te zijn en je hier zonder vergunning helemaal niet naar toe mag. We hebben het avontuur al achter de rug en niemand heeft ons iets verteld en we hebben nergens wat van gehoord dus dat maakt het achteraf nog leuker, het was echt prachtig. Lopen over de grote zoutblokken en kijken naar het helderblauwe water, waar je vervolgens de hele dag de geur van zout in je neus van hebt maar dat was het allemaal waard.
Wat trouwens ook nog wel leuk was, was dat de buurjongen onverwachts terug was gekomen. Hij had gebeld en had gezegd dat zijn zus langs zou komen, dus of ik haar in de avond even op wou komen halen van het vliegveld maar hij bleek als verrassing zelf te komen. In verband met de avondklok is er dus geen kop op straat, maar heb je een bewijs van bijvoorbeeld een vliegticket, dan mag je wel naar buiten toe. Zo had ik de ticket gekregen en kon ik de straat op. Wat ongelofelijk. Echt zo niet voor te stellen hoe Amman er dan bij ligt. Je kan gewoon overal doorrijden, dat is overdag wel anders. Hup, de buurjongen mee in de auto en weer naar huis. We zijn de volgende dag even naar zijn hond toe gereden, want die kon niet mee naar Turkije, hartstikke gezellig.
Wat er tussendoor ook nog even gebeurde, was dat de andere buurjongen had gezegd dat hij nog iemand zocht die pakketjes kon bezorgen. Nou daar had ik wel oren naar dus de volgende dag werd ik gebeld dat er een pakketje weggebracht moest worden. Helemaal door het dolle sprong ik in de auto en bracht ik het pakketje weg, bleek dit bij een hele bekende man te zijn die in cosmetica doet. Hij gaf een fooi van 25euro, op een pakketje van 25 euro wat bezorgd moest worden want hij had geen wisselgeld en zijn hond had geblaft. Echt machtig mooi. Dit avontuur was helaas eenmalig maar ik heb ervan genoten.
Verder gaat het met school nog steeds goed. Aankomende dinsdag mijn eindexamen van het eerste level en dan mag ik door naar de pre-intermediate.
Oh en ik heb nog op een paard gezeten, maar dit paard wou niet vooruit dus dat uitje was ook gauw klaar. Toen het paard de politie-auto zag ging hij wel stappen maar echt tempo zat er niet in dus daar was de pret wel gauw af.
Goed, ik zal me voorbereiden op het examen. Hopelijk gaat daar alles goed. De groetjes vanaf hier!