De eerste week Jordanië is een feit

Zo, eindelijk een berichtje vanuit Jordanië om te laten weten hoe het hier is. Op 20 oktober was het tijd om te gaan. Het vertrek verliep niet helemaal vlekkeloos want in eerste instantie was het de bedoeling om op 27 oktober het vliegtuig in te stappen maar deze vlucht was door Transavia geannuleerd. Ik had besloten om dan maar eerder te gaan, het werk was tenslotte toch al opgezegd en ook een huurster was gevonden dus er was niets waarvoor ik nog een week langer in Nederland zou moeten blijven. Ook afscheid nemen van de meeste vriendinnetjes kon in de tijd voorafgaand aan het vertrek. Op het werk hadden we ook al afscheid van elkaar genomen en dat was ook echt fantastisch. Goed, tijd voor vertrek. Het weekend voorafgaand aan de vlucht moest ik nog een COVID-test af laten nemen om te laten zien op het vliegveld. Nadat ik zaterdag de test af had laten nemen, kreeg ik zondagmiddag het bericht dat mijn vlucht van Rome naar Amman was gewijzigd van 20 oktober naar 27 oktober. Hup, even bellen met de luchtvaartmaatschappij want dit zou betekenen dat ik een week in Rome zou moeten overbruggen. De mevrouw van de luchtvaartmaatschappij vertelde me dat ik dan misschien beter een week in Nederland kon wachten om vervolgens op 27 oktober in een keer van Amsterdam naar Amman te vliegen. Dit zag ik niet zitten, aangezien de kans steeds kleiner zou worden dat het nog zou lukken om te gaan gezien het snelle stijgen van de aantal nieuwe verdenkingen in Nederland. Opnieuw gebeld met de luchtvaartmaatschappij, ik mocht de vlucht wel annuleren. Prima. Dit gedaan en snel een nieuwe vlucht geboekt, dit keer via Istanbul. Dinsdagochtend werd ik door de familie afgezet bij het station in Leeuwarden en haalde ik net op tijd de trein naar Amsterdam. Een gezellig babbeltje met de conducteur en de reis was echt begonnen. Eenmaal op Schiphol was het erg rustig, totaal niet zoals normaal. De enige lange rij die er stond, was de rij voor de vlucht naar Istanbul. Eenmaal aan de beurt begon het volgende zenuwslopende moment. Waar was mijn retourticket? Dit zou een eis zijn vanuit Jordanië. Ik blufte dat ik maar twee maandjes die kant op zou en dat ik afhankelijk van COVID wel een retourticket zou boeken. Dit bleek niet het enige probleem, ook mijn reisverzekering zou onvoldoende zijn. Ik werd de rij uit gezet en inmiddels begon de tijd toch een beetje te dringen. Ik had namelijk nog een uur om alles te regelen om dan aan boord te mogen. Lukte dit niet? Vervelend, maar dan was het een weigering vanuit de maatschappij en zou ik in Nederland moeten blijven. Dit liet ik natuurlijk niet gebeuren, dus gauw op zoek naar een ticket. In eerste instantie dacht ik, ik boek wel even snel een ticket van Amman naar Istanbul, mocht het echt nodig zijn dan is dat nog best een leuk uitstapje en anders annuleer ik de vlucht gewoon. Op de een of andere manier kreeg ik geen bevestiging via de mail binnen en kreeg ik een foutmelding dus er zat niets anders op dan een andere vlucht zoeken. Ik zocht een goedkope vlucht en vond er een naar Riyadh. Toen ik in mijn mail zocht naar de bevestiging voor deze vlucht, bleek de vlucht naar Istanbul ook te zijn bevestigd. Daar zat ik dan met een ticket naar Istanbul en Riyadh. De mevrouw van de incheckbalie waarschuwde me nog hoe streng ze zijn om je toe te laten in Riyadh, of ik me daar wel bewust van was. Ook hier lulde ik me mooi uit en eindelijk werd ik toegelaten. Gauw naar de goeie gate en gelijk boarden. In Istanbul was de overstap richting Amman waar ik vervolgens midden in de nacht aankwam. Eerst een COVID-test, vervolgens een visum en toen kon ik door. Ik werd om een uur of half 7 opgehaald van het vliegveld en zou slapen in hetzelfde hostel als waar ik de vorige twee keren met Alieke sliep. Eenmaal daar was alles helemaal afgesloten, de straat lag er ook helemaal uit en er was bijna geen verkeer op de weg. Zo gek om deze beelden van Jordanië te zien in vergelijking met de vorige keer. In het hostel kreeg ik een upgrade van kamer omdat mijn koffers te zwaar waren om naar mijn geboekte kamer te brengen. Ik was de enige die hier sliep dus veel maakte het toch niet uit. Daarnaast was ik toch genoodzaakt om binnen te blijven omdat ik uit een rood land kom en daardoor 14 dagen in quarantaine moet. Ik voelde me echter totaal niet op mijn gemak bij deze eigenaar en het voelde alsof hij me de les wou lezen met hoe de regels in elkaar zaten. Intussen had ik een mailtje gestuurd naar visitjordan om te checken of ik bij uitzondering mijn adres zou mogen wijzigen van waar ik de 14 dagen in quarantaine door zou moeten brengen. Dit bleek het geval. Via via kwam ik bij een ander appartement terecht waar ik alles voor mezelf zou hebben de komende twee weken. Dit was wel echt super fijn. De buren zijn inmiddels een vast bezoekadres om gezellig spelletjes te gaan spelen zoals Cluedo, Skipbo en Qwixx. Van eten word ik eveneens continue voorzien en er wordt echt van alle kanten goed op me gepast. Afgelopen woensdag was ik een week in Jordanië en dat betekende dat ik opnieuw een COVID-test moest gaan doen. Deze moeten op dag 7 en 14 na aankomst nog worden afgenomen. Hier kost de test ongeveer 30 euro en je hebt binnen 24u de uitslag. Echt een verschil. Het was zo fijn om even naar buiten te kunnen naar het ziekenhuis en vervolgens vanaf daar weer terug te lopen naar ‘huis’. Als ik nu gesnapt word, riskeer ik een boete van 10.000 JOD en dat is het echt niet waard. Daarnaast is het zo dat hier iedere vrijdag een lockdown is en je mag vanaf 11.00u in de avond niet meer naar buiten toe. Doe je dat toch en word je gezien, dan kun je wel eens flink de Sjaak zijn. Wat ik nu wel illegaal doe, is op vrijdag naar de buren sluipen omdat dat toch een stuk leuker is dan de hele dag thuis zitten. Aanstaande woensdag hoop ik een appartement of iets te vinden waar ik de rest van de tijd kan verblijven. Daarnaast heb ik nog een andere school op het oog en daar moet ik ook maar even gaan kijken voor een cursus. Een auto staat ook nog op het verlanglijstje, en een bezoek aan Petra kan ook echt niet ontbreken. Genoeg te doen dus!